Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008

Εκδήλωση τιμής και μνήμης στου Μακρυγιάννη

Με μεγάλη συμμετοχή κόσμου πραγματοποιήθηκε στο Σύνταγμα Χωροφυλακής Μακρυγιάννη το ετήσιο μνημόσυνο για τους αγωνιστές του Έθνους και της Ελευθερίας.
Η μαρμάρινη πλάκα με τα ονόματα των στελεχών της Χωροφυλακής που έπεσαν στου Μακρυγιάννη.
Απούσας της Πολιτείας και των «αρχόντων» της, αλλά με μεγάλη συμμετοχή κόσμου πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008, στο Σύνταγμα Χωροφυλακής Μακρυγιάννη, η ετήσια εκδήλωση τιμής για τους αγωνιστές του Έθνους και της Ελευθερίας, οι οποίοι τον Δεκέμβριο του 1944 υπερασπίστηκαν την ελευθερία της πατρίδας, αντιμετωπίζοντας νικηφόρα την κομμουνιστική ανταρσία που επιχείρησε να εγκλωβίσει την Ελλάδα στην δύστυχη μοίρα των άλλων βαλκανικών και ανατολικο-ευρωπαϊκών χωρών.

Μεγάλος και ο αριθμός των στεφάνων που κατατέθηκαν από τους συμμετέχοντας φορείς με επικεφαλής την διοργανώτρια «Πανελλήνια Ομοσπονδία Αποστράτων Αξιωματικών Σωμάτων Ασφαλείας». Ακολούθησαν, μεταξύ των άλλων, ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Μαχητών και Φίλων της Εθνικής Αντιστασιακής Οργανώσεως «Χ», ο υποστράτηγος Στυλιανός Παττακός, ο στρατηγός Καρακώστας (Ε.Α.Α.Σ.), ο υποπτέραρχος Γ. Τσαλουχίδης (Ποντίων Αξιωματικών), ο Άγγελος Λιόντας (Αστυνομία Πόλεων), ο κ. Δεληγιώργης (εκ μέρους του βουλευτή Αττικής του ΛΑ.Ο.Σ. Μάκη Βορίδη), ο κ. Λαμπράκος (εκ μέρους του βουλευτή Αθηνών του ΛΑ.Ο.Σ. Θάνου Πλεύρη), ο εκδότης Ιωάννης Γιαννάκενας (μέλος Κ.Ε. του ΛΑ.Ο.Σ.), ο Διονύσης Βουλγαρόπουλος (εφημερίδα «Πατριωτική Εθνική Αντίστασις»), ο Νίκος Μακρής (εφημερίδα «Στόχος») κ.α.

Μεγάλοι του πνεύματος, όπως ο Γκαίτε ο οποίος θεωρούσε την Ελλάδα ως τον νου και την καρδιά της Ευρώπης και ο Σέλλεϋ ο οποίος ταύτιζε την Ελλάδα με την έννοια της Ελευθερίας. Αυτήν την Ελλάδα και αυτήν την ιδέα της Ελευθερίας υπερασπίστηκαν οι αξιωματικοί και οπλίτες της Χωροφυλακής του Συντάγματος Μακρυγιάννη, μαζί με τους άνδρες της Οργάνωσης «Χ» εκείνο το πρωινό της 4ης Δεκεμβρίου του 1944. Απέναντι σε ένα υπεράριθμο στρατό του ΕΛΑΣ, η Χωροφυλακή, «κράτησε» για μέρες ολόκληρες την περιοχή του Μακρυγιάννη ξέροντας ότι αν ο ΕΛΑΣ έφτανε στο Σύνταγμα, όλα θα είχαν χαθεί.
Η ευγνωμοσύνη των ελευθέρων Ελλήνων στους αγωνιστές της Ελλάδος και της Ελευθερίας πρέπει να μείνει άσβεστη για τις επόμενες γενιές. Αυτό είναι το χρέος μας.