Ανιστόρητη εντολή δόθηκε από το Υπουργείο Άμυνας και το ΓΕΕΦ, κατόπιν πολιτικών πιέσεων, για να μην εμφανιστούν ελληνικές σημαίες κατά μήκος της λεωφόρου Χατζηιωσήφ, της λεωφόρου, δηλαδή, από την οποία θα διέλθει η μεγάλη στρατιωτική παρέλαση για την 1η Οκτωβρίου.
Όταν πριν από μερικές ημέρες η «Σ» αποκάλυψε την εντολή που δόθηκε άνωθεν και ενόχλησε τους επιτελείς, ηλεκτρονικά σάιτ και κομματικά έντυπα που πρόσκεινται στην Κυβέρνηση έσπευσαν να μας διαψεύσουν. Τώρα μιλούν από μόνα τους τα έργα και η λεωφόρος Χατζηιωσήφ μοιάζει με κομματικό ακτίβ του ΑΚΕΛ.
ΤΟ BLOG ΑΥΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΣΑΣ. ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ-ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΕΥΠΡΕΠΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΗΘΟΥΣ- ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥEΤΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΣΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥΣ,ΤΙΣ ΓΝΩΜΕΣ ΣΑΣ, ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΣΑΣ. ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ-ETERNITY 21 email:aiwnas21@gmail.com
Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010
ΝΕΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΠΑΙΓΝΙΑ
Νέα τουρκικά γεωστρατηγικά παίγνια με στόχο τις Θαλάσσιες Οικονομικές Ζώνες.
ΟΙ ΝΕΕΣ και συστηματικές τουρκικές παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου και θαλάσσιου χώρου εντάσσονται σαφώς σ' έναν συγκεκριμένο στρατηγικό σχεδιασμό, που δεν είναι άσχετος αφενός με τις προοπτικές σοβαρών περιφερειακών εξελίξεων -με κύριο άξονα το Ιρανικό- και αφετέρου (και κυρίως) με τη νομή συγκεκριμένων θαλασσίων περιοχών, στις οποίες έχουν ήδη επισημανθεί εκτεταμένα κοιτάσματα υδρογονανθράκων.
Αυτό το τελευταίο σχετίζεται με τον αναγκαίο προσδιορισμό (και άρα την οριοθέτηση) των λεγομένων Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ), που προϋποθέτει συναινετικές διαδικασίες μεταξύ των ενδιαφερομένων χωρών της Μεσογειακής λεκάνης: Αιγύπτου, Ελλάδος, Τουρκίας, Λιβύης, Ισραήλ, ακόμη και της αυτόνομης Γάζας. Και βεβαίως της Κύπρου, η οποία βρίσκεται στο επίκεντρο της περιοχής και της οποίας το έωλο πρόβλημα μπαίνει πλέον σε καταληκτική φάση, με απροσδιόριστες απολήξεις.
ΟΙ ΝΕΕΣ και συστηματικές τουρκικές παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου και θαλάσσιου χώρου εντάσσονται σαφώς σ' έναν συγκεκριμένο στρατηγικό σχεδιασμό, που δεν είναι άσχετος αφενός με τις προοπτικές σοβαρών περιφερειακών εξελίξεων -με κύριο άξονα το Ιρανικό- και αφετέρου (και κυρίως) με τη νομή συγκεκριμένων θαλασσίων περιοχών, στις οποίες έχουν ήδη επισημανθεί εκτεταμένα κοιτάσματα υδρογονανθράκων.
Αυτό το τελευταίο σχετίζεται με τον αναγκαίο προσδιορισμό (και άρα την οριοθέτηση) των λεγομένων Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ), που προϋποθέτει συναινετικές διαδικασίες μεταξύ των ενδιαφερομένων χωρών της Μεσογειακής λεκάνης: Αιγύπτου, Ελλάδος, Τουρκίας, Λιβύης, Ισραήλ, ακόμη και της αυτόνομης Γάζας. Και βεβαίως της Κύπρου, η οποία βρίσκεται στο επίκεντρο της περιοχής και της οποίας το έωλο πρόβλημα μπαίνει πλέον σε καταληκτική φάση, με απροσδιόριστες απολήξεις.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)