Μια ανασκόπηση προσπάθησα να κάνω μες’ του μυαλού μου τον κυκεώνα μπας και καταλάβω τι μου γίνεται , μπας και καταφέρω να κατασταλάξω σε μια θέση και μπορέσω να την μοιραστώ μαζί σας .
Κι όσο βούταγα στο μυαλό και στην ψυχή μου τόσο περισσότερο μπερδευόμουν , τόσο περισσότερο θόλωναν τα νερά της σκέψης μου .
Πέρασα από τον κάβο των εσωκομματικών διαδικασιών , πήρα τα πάνω μου , κολύμπησα στα νερά τα ορμητικά του Ζάππειο Ι και ΙΙ , έφτασα μέχρι Θεσσαλονίκη στη ΔΕΘ και ένοιωσα άρχοντας , κόκορας κανονικός που νοιώθει έτοιμος να υπερασπιστεί το κοτέτσι του ενάντια σε κάθε λύκο .
Και έβγαινα κάθε μέρα περήφανος στις ινρερνετικές και συνδικαλιστικές ρούγες , και δώσ’ του κικιρίκου εγώ και δώσ’ του να φουσκώνω το λειρί και τα φτερά μου .
Πίσω κουφάλες έλεγα με βροντερή φωνή , σ’ αυτό το κοτέτσι δεν μπαίνετε γιατί το φυλάμε πολλοί ( 800.000 νομίζω κατά την τελευταία απογραφή ) .
Και ξαφνικά μαθαίνω πως η αμυντική διάταξη υπεράσπισης του κοτετσιού άλλαξε , αλεπούδες ήρθαν λέει να βοηθήσουνε και όλοι μαζί να φυλάξουμε μην έρθουνε οι λύκοι .
Ε ;
Τα ύστερα του κόσμου , που ακούστηκε αλεπού να φυλάει κοτέτσι ;
Όμως είχα εμπιστοσύνη ότι ο κυρ-Νεοδήμος ( τ’ αφεντικό της αγροικίας ) κάτι παραπάνω ήξερε από μένα , έναν ταπεινό κόκορα .
Λέω το κάνει για να μπορεί να τους ελέγχει και για να μη συμμαχήσουν αυτοί με τους λύκους .
Συνέχισα τα κικιρίκου και τα φουσκώματα και αν κανείς έφερνε και καμιά αντίρρηση του ‘χωνα και καμιά τσιμπιά να σκάσει .
Και ξάφνου μια Κυριακή , με φοβερή κακοκαιρία ( φτιαχτή όμως φοβάμαι από τους λύκους ) , ανάμεσα σε μπουμπουνητά από πέτρες , κεραυνούς από μολότωφ και καταιγιστική βροχή χημικών μαθαίνω πως αποφασίστηκε :
Κοτέτσι , αλεπούδες και λύκοι γίναν ένα …
Σσσσσσσσσς.
Σιωπή …..
Κάποιοι απ’ το κοτέτσι που διαφώνησαν , έγιναν σούπα , στη σχάρα , στη σούβλα .
Κάποιοι μάλιστα από αυτούς που συμφώνησαν πέρασαν τους διαφωνούντες από την μηχανή του κιμά και μας τους έδωσαν ανακατεμένους μεσ’ την τροφή μας να τους φάμε .
Σσσσσσσσσσσς
Σιωπή ……
Τέλειωσα το ταξίδι μου στης σκέψης τα αποκαΐδια και αποτέλεσμα δεν έβγαλα .
Γιατί ούτε τον κυρ-Νεοδήμο μπορώ να κατηγορήσω μιας και δεν ξέρω πολλά και δεν τον έχω για τρελό μήτε όμως να συμφωνήσω μ’ αυτά που γίνανε μπορώ .
Και τώρα μεσ΄ την ανημπόρια μου νοιώθω από κόκορας να έγινα κότα .
Και από κικιρίκου το ‘χω ρίξει στο κο κο κο .
Κρίμα γιατί άλλη εκτίμηση είχα στον εαυτό μου …
Σάμπως αυτά που βγαίνανε , σκόρπιες εικόνες να το ‘καναν επίτηδες για να με αποπροσανατολίσουν περισσότερο .
Κι όσο βούταγα στο μυαλό και στην ψυχή μου τόσο περισσότερο μπερδευόμουν , τόσο περισσότερο θόλωναν τα νερά της σκέψης μου .
Πέρασα από τον κάβο των εσωκομματικών διαδικασιών , πήρα τα πάνω μου , κολύμπησα στα νερά τα ορμητικά του Ζάππειο Ι και ΙΙ , έφτασα μέχρι Θεσσαλονίκη στη ΔΕΘ και ένοιωσα άρχοντας , κόκορας κανονικός που νοιώθει έτοιμος να υπερασπιστεί το κοτέτσι του ενάντια σε κάθε λύκο .
Και έβγαινα κάθε μέρα περήφανος στις ινρερνετικές και συνδικαλιστικές ρούγες , και δώσ’ του κικιρίκου εγώ και δώσ’ του να φουσκώνω το λειρί και τα φτερά μου .
Πίσω κουφάλες έλεγα με βροντερή φωνή , σ’ αυτό το κοτέτσι δεν μπαίνετε γιατί το φυλάμε πολλοί ( 800.000 νομίζω κατά την τελευταία απογραφή ) .
Και ξαφνικά μαθαίνω πως η αμυντική διάταξη υπεράσπισης του κοτετσιού άλλαξε , αλεπούδες ήρθαν λέει να βοηθήσουνε και όλοι μαζί να φυλάξουμε μην έρθουνε οι λύκοι .
Ε ;
Τα ύστερα του κόσμου , που ακούστηκε αλεπού να φυλάει κοτέτσι ;
Όμως είχα εμπιστοσύνη ότι ο κυρ-Νεοδήμος ( τ’ αφεντικό της αγροικίας ) κάτι παραπάνω ήξερε από μένα , έναν ταπεινό κόκορα .
Λέω το κάνει για να μπορεί να τους ελέγχει και για να μη συμμαχήσουν αυτοί με τους λύκους .
Συνέχισα τα κικιρίκου και τα φουσκώματα και αν κανείς έφερνε και καμιά αντίρρηση του ‘χωνα και καμιά τσιμπιά να σκάσει .
Και ξάφνου μια Κυριακή , με φοβερή κακοκαιρία ( φτιαχτή όμως φοβάμαι από τους λύκους ) , ανάμεσα σε μπουμπουνητά από πέτρες , κεραυνούς από μολότωφ και καταιγιστική βροχή χημικών μαθαίνω πως αποφασίστηκε :
Κοτέτσι , αλεπούδες και λύκοι γίναν ένα …
Σσσσσσσσσς.
Σιωπή …..
Κάποιοι απ’ το κοτέτσι που διαφώνησαν , έγιναν σούπα , στη σχάρα , στη σούβλα .
Κάποιοι μάλιστα από αυτούς που συμφώνησαν πέρασαν τους διαφωνούντες από την μηχανή του κιμά και μας τους έδωσαν ανακατεμένους μεσ’ την τροφή μας να τους φάμε .
Σσσσσσσσσσσς
Σιωπή ……
Τέλειωσα το ταξίδι μου στης σκέψης τα αποκαΐδια και αποτέλεσμα δεν έβγαλα .
Γιατί ούτε τον κυρ-Νεοδήμο μπορώ να κατηγορήσω μιας και δεν ξέρω πολλά και δεν τον έχω για τρελό μήτε όμως να συμφωνήσω μ’ αυτά που γίνανε μπορώ .
Και τώρα μεσ΄ την ανημπόρια μου νοιώθω από κόκορας να έγινα κότα .
Και από κικιρίκου το ‘χω ρίξει στο κο κο κο .
Κρίμα γιατί άλλη εκτίμηση είχα στον εαυτό μου …
ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΝΩΣΣΟΥ
Σάμπως αυτά που βγαίνανε , σκόρπιες εικόνες να το ‘καναν επίτηδες για να με αποπροσανατολίσουν περισσότερο .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου